Salix Arctica - najdalej na północ drzewo na świecie

Jego gałęzie mogą mieć maksymalnie 5 metrów długości, ale nigdy nie wzrośnie wyżej niż 10 cm od ziemi. Zatem wierzba jest chroniony przed wiatrem i oblodzonej rośnie pod warstwą śniegu w okresie zimowym.

Aż do teraz, gdzieś w centralnej Rosji, na Uralu i Syberii widać starych mężczyzn i kobiet, którzy sprzedają w koszach na rynku, pięknie i starannie tkane z wikliny. Wśród nich są tacy, którzy umiejętnie rzemieślników sprawiają, meble z wikliny, narzędzi połowowych, maty. Wierzba, młode pędy są cienkie i elastyczne, które są odpowiednie dla tego łowiska i nazywa - kosz-wierzba lub switchgrass - Salix viminalis L. sake kosz pręt zanim zostanie rozcieńczony na specjalnych plantacjach.

Salix viminalis (wierzba Gmelin, kosz-wierzba, wierzba Lozno Yves prawdziwy prutovidnaya, rosyjski wierzba, Belotal) (Salix viminalis). Region Archangielsk. Zdjęcie: Gennady Okatova

Wideo: Mulberry (morwy)

Jednym z synonimów tego gatunku - wierzba Rosyjski - Salix Rossica. Rośnie niemal całej Rosji, zatrzymując się w jego promocję na wschodzie na rzece. Lena. Oto ona przychodzi, by zastąpić inną bardzo blisko spokrewnionych gatunków - Willow Schwerin - Salix schwerinii. Oba typy - wysokie krzewy i drzewa o 6-11 m wysokości, z charakterystycznego liści: ich krawędzie są lekko podwinięte w dolnej części srebrnej o grubości jedwabisty dojrzewania. Aby odróżnić je w obszarach miejsce styku może chyba specjalistycznych wierzb - salikolog ponieważ różnice są mniejsze od długości prętów w kwiatach, przylistki łuski koloru, rodzaju włosów na dolnej stronie arkusza.

Schwerin wierzba jest szczególnie powszechne w południowej części regionu Magadan, a także baseny z Kołymy, robocze, Penzhina. Nie jest to tylko na Półwysep Czukocki i wyspy Wrangla. Na półwyspie Kamczatka rośliny wydzielają stosunkowo szerokie liście, a są one uważane za gatunki blisko spokrewnione - wierzba iezskaya - Salix yezoeasis (Schneid.) Kirnura. Zamieszkują tych gatunków świeżego piasku i żwiru osadów wzdłuż strumieni rzek, tworząc często zagajniki i wydała pod okapem topoli i Chosenia w lasach zalewowych. To nie jest rzadkością wierzba Schwerin i na ulicach Magadanu.

Kiedy nadszedł czas, aby berry-grzybicze, północy razem grzmi przez szkliwo wiadra leśnej lub wykorzystanie światła, ale dusi dla plastikowych jagód. I czy należy spróbować ożywić rosyjskiej tradycji zbierania grzybów i jagód w koszykach rodzimych gatunków wierzb? lasy ekspert Ussuri N. Usenko stwierdza, że ​​wierzba Schwerinie dobrze na wikliniarskie.

Kosz splot, w ogóle, jest bardzo prosta. Aby to zrobić, pokroić w długie, płaskie wikliny, umieścić je na krzyż, gwiazda i ze sobą powiązane. Następnie, zaczynając od środka, przekręcić szprychy inny wikliny, dzięki czemu dno kosza.

Dokonywanie dno, wszystkie szprychy wyginać w górę, i dalej skręcając swoje wędki. Wzdłuż krawędzi pozostawiając końce szprych cięte je wzdłuż i fałdę pod gałązek tkania. Uchwyt może być wykonany z kory lub gałązek.

Kilka innych tradycje dotyczące wykorzystania wierzby lub wierzba, były jednymi z Czukocki, Eskimosi, Jakutów, itelmeni. Kamczadałowie w XVIII wieku dla tkanin wykorzystanych produktów „high białawy przypominające trawy pszenicy” rosnące na brzegu morza. Ten dziki żyto miękki - wydmuchrzyca mollis. Wierzba z olchy używane przez tubylców Kamczatki jako opał. Ponadto, kora wierzby był używany jako pokarm. Więcej na ten piśmie AI Argentov (1862): „Talnichnaya kory. Willow na północy jest jednym z najbardziej użytecznych roślin. W zimie, pąki tego krzewu są karmione w największej gamy prowadząc tam pardwy, a zimą - zające. W przypadku nieurodzaju Jakuci wierzby karmione w zimie skot- zrobić w zimnej wierzby pogody przyniósł z lasu do domu i dać go do bydła w ciepłej obory (Houghton), a na wiosnę cięcia wierzby lasu i doprowadzony do jego bydło, zarówno na pastwisku. Elk i owce górskie chętnie jedzą talnichnye szczyt. Chiwan na wielu niechlujstwa zahamowania wierzby - Salix depressa. Czukocki wykopać korzenie, kora uproszczoną z nimi, przechowywać je do późniejszego użytku i są spożywane jako pikantną przyprawą do tłuszczu fok, które jest już bardzo pritoren”.

Odziedziczyliśmy tej metody i nowoczesne Sirenikskiy Czukocki w stosunku do drugiego rozpowszechniony w północno-wschodniej części Eurazji i Alaska umysłu - Arctic wierzba. - Salix arctica Pall, z wyciągniętymi wznosi się na szczycie gałęzi i liści jajowaty. Według obserwacji GA Menovschikov, Sirenikskiy Eskimosi zgromadzone w dużej ilości grubych korzeniach wierzby arktyczne, zakopanych w ziemi, a zimą rozdarta i usunięta z kory, który był używany jako przyprawa z mięsa i tłuszczu. I przez cały czas na wagę złota były liście i gałązki wierzby „Talnichny arkusz. Czukocki zbierane w lecie, kiedy jest jeszcze zielone i sok. Ze jest ona przygotowana do Chiwan specjalnego rodzaju mash-up w postaci bardzo badanej cieczy Nerpichiya tłuszczu: dostaje przyjść do fermentacji w celu zakwaszenia, i położyć się w sklepie do spożycia zimowym. Świeży soczysty zielony liść talnichny czczony również za najlepszy pokarm dla jeleni, co z nim jest bardzo tuczące i bardzo szybko się lepiej, gdyby były suche. Talnichnye młode gałęzie i pędy są znane jako słodkich batoników. Oni Nizhnekolymskiy i pod Anyuem w wielkim strony jak lakomstvo- gromadzić je, gdy są świeże na początku lata jest nadal żwirowe i nie zadereveneli. Te gałęzie są długie, od 3 do 7 czwartych odrywa się skórę z nich, a następnie na surowo ".

Willow piękne (Iva Anadyrskaya). Gafa. Kamczatka, Kronocka Sopka rezerwowy, Plateau Mountain. Zdjęcie: Maria Prozorov.

Wideo: Nie wytrwałych rośliny. Jakie rośliny nie mogą przetrwać zimę

AI Argentov nie precyzuje, jakie używane w ten sposób. Nowoczesne Ethnobotanical literatura zawiera informacje, które blisko Przylądek Dieżniowa w Czukotce ludność przygotowuje się do liści zimą głównie wierzba piękne. - Salix pulchra Cham, wysoki krzew o błyszczących diamentów w kształcie liści i kory wiśni, bardzo rozpowszechnione we wszystkich obszarach regionu Magadan, z wyjątkiem południowo rzadsze Kamczatka zamieszkujących głównie turzyca Cottongrass tundrę. piękne liści wierzby są stosowane razem z zawartością żołądka jeleni (Tikhomirov, 1958). Gromadzą się tu i wierzba pozostawia Chamisso - Salix chamissonis, rosną Brown - fuscescens Salix, Arktyka - wierzba arktyczna, netto - Salix reticulata. Liści wierzby zanim przedmiot obrabiany w stanie wrzenia przez godzinę, a następnie złożone na odwrócone żołądki sarny i wlano brzeczkę uzyskane. Czukocki pasterze reniferów w liściach wierzby dodać więcej krwi.

Chamisso Willow (Salix chamissonis). rośliny owocowe. Kamczatka, rezerwat Kronocka Sopka. Zdjęcie: Maria Prozorova

Nieco inny sposób zbioru liści wierzby, napędzany GA Menovschikov na obserwacji w obszarach Morza Czukocki i Opatrzności. Tutaj liście umieszczone są pod presją w misce, zalać zimną wodą. Zima używać w postaci mrożonej jako przyprawa do mięsa lub świeżego wielorybiego tłuszczu. Naukan Eskimosi i czukocko nunyamskie jesienią liści masa nasączone przygotowano specjalnym naczyniu k`uk`unlyak: zielonej masy ułożone na przemian z kawałkami płetwy morsa lub wieloryba skóry z tłuszczem, dojrzewaniu i spożywania.

Rosną brązowy wierzby (Salix fuscescens) Zdjęcie: igot Pospelov

Arctic Willow (Salix arctica)

Prosty przepis na jedzenie żywności pędy wierzby - Salix Alaska alaxensis CoV, znany z amerykańskiej literatury etnobotanicznych .. On rezonuje z tym, co powiedział AI Argentov „Młode pędy są często spożywane. Zewnętrzna wełnisty-filcowane warstwa zostanie usunięta, a przetarg pędy spożywane na surowo. Eskimosi często umieścić te pędy w tłuszczu foki.

Alaski Willow (Salix alaxensis)

W Arktyce Eskimosi wewnętrznej kory jest również używany jako standardowy leczeniu. Należy zbierać w zimie i wczesną wiosną, ale najlepszym czasie - podczas roztopowych. Kory zewnętrznej nacięte i usuwane, a cienka warstwa wewnętrzna jest zgarniany z nożem. Jest słodki i nie wymaga dodatku cukru. Willow pędy i młode delikatne listki - doskonałym źródłem witaminy C. Willow Alaska jest powszechne nie tylko w Ameryce, rośnie, aw regionie Magadan oraz autonomiczny obszar Koryak. Osiądzie na brzegach rzek i strumieni. Jest to dość wysoki krzew wyróżnia się spośród innych gatunków wierzb ze swoich grubych gałęzi. Młode pędy wełnisty-odczuwalne. "

Skład chemiczny wierzb wschód Azji, niewiele wiadomo. Tak na kory wierzby Schwerin stwierdzono bardzo wysoką zawartość salicyny (5,47%) usuwa się kwas acetylosalicylowy ciała. To może wyjaśniać przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwbólowe działanie gatunku i powszechne stosowanie jej narodów Dalekiego Wschodu. Ulchis wykorzystywane łykowych wierzby Schwerinie łyko drzew liściastych wraz z ośmioma innymi do przygotowania maści gojenie ran. Nanai leczyć reumatyzm, choroby skóry, otarcia i zimne kąpiele z młodych gałązek wierzby. Kwiatów, owoców i liści niczym Chosenia rosyanoy wierzby - Salix rorida - stosowanie w medycynie ludowej Zabaikalye zapalnych chorób ginekologicznych i jako środek moczopędny (Fruentov, 1974).

Kora wierzby zbierane wczesną wiosną, gdy przepływ SAP, gdy oddziela się łatwo z drewna. W dwu, trzech gałęzi roku do noża w odległości 20-30 cm kołowych nacięć połączenia podłużne nacięcie, i kory w postaci zwoju oddziela się i suszy się ostrożnie. Konieczne jest posiekać lub złożyć w dół poszarpane gałęzie wierzby, gdyż w przeciwnym razie rośliny nie opracuje nową nerkę. Kora ma właściwości ściągające i służy do biegunki i newralgiczny bólu i garbowania skór. Jest to dobry sposób na wzmocnienie włosów i łupieżu.

Wiele gatunków wierzb rosnących na północno-wschodniej Azji, są bardzo dekoracyjne i co bardzo ważne, łatwo rozmnażane przez sadzonki: często nawet słupki wierzba, utknęły w wilgotnej glebie, zakorzenić.

Polar wierzba (Salix polaris). Kwitnienia roślin z męskich kwiatostanów. Hibiny. Zdjęcie: Marina Nowikowa.

Flora Azji Północno-Wschodniej jest bogata w różne gatunki wierzb. Wśród nich znajdują się potężne drzewa, takie jak wierzba i maleńkim rosyanaya ukrywanie w mchu sadzonek wierzby polarnej - jak wierzba polarna. Niektórzy osiedlili się w ogromnej przestrzeni, wspaniałe uczucie w Alpach, a daleko na północ od koła podbiegunowego, a znaleźć inne schronienie na bardzo ograniczonym obszarze, takie jak wierzba Magadan - Salix magadanensis, znaleziono w Luzhin zatoce Morza Ochockiego wybrzeża na górze kamienia Wenecji Magadan i okolic na Zavyalov wyspie. Prawie pięćdziesiąt Northeastern gatunki wierzb czekają na badaczy czyhających na ich właściwości lecznicze.