Na dole 40 krateru spalanie w Turkmenistanie znaleźć życie

Podczas gdy niektórzy naukowcy dyskutują tajemniczy krater w Yamal, kanadyjski awanturnik stał się pierwszym człowiekiem, aby zejść do krateru spalanie Gates of Hell w Turkmenistanie. Ryzyko było uzasadnione: na dnie krateru znaleziono bakterie, które nie boją się ognia.

Darwaza, lub jak to nazywa, Gates of Hell - najbardziej tajemnicze miejsce Turkmenistanu, co do których nie ma wątpliwości słyszał o tych, którzy są zainteresowani wszelkiego rodzaju naturalnych tajemnic.

Zdjęcie: deidresorensen.com

Przez ostatnie 40 lat na pustyni płonącego Karakum 70-metrowy krater przyciąga turystów i badaczy, bardziej porośnięte legend. Kilka źródła podają, że krater powstał w 1971 roku, kiedy radzieccy geolodzy odkryli na pustyni podziemnej jamy z gazu ziemnego.

Jednakże w trakcie rozwoju pola upadł, wiertnica poszedł do ziemi, ale z powstałego krateru był przepływ gazu.

Później zdecydowano się podpalić, ale naukowcy nie docenił wielkość złóż gazu, w związku z tym, ponieważ jama nie gaśnie, i nadal się pali, jest widoczna nawet z kosmosu.

Upał i niebezpieczeństwo upadku z krawędzi krateru nie są akceptowane przez lata, aby dostać się do lejka i zbadać je od wewnątrz.

filmy: "Gates w ciśnieniu krwi", krater darvaza gaz, Turkmenii

Ale w listopadzie 2013 roku, słynny podróżnik i badacz George Koronis Kanada stała się pierwszą osobą na świecie, przejdź do dołu głębokości krateru 30 m.

Ta wyprawa była częściowo finansowana przez magazyn National Geographic. Jej celem było zebranie gleby na dno krateru, aby zrozumieć, czy niektóre organizmy występują w takich warunkach. Według samotnie, za przygotowanie ekspedycji zajęło mu półtora roku - pozwolenia, sprzęt do przygotowania, opłaty zespołu. Przed przesyłka musiała zostać przeszkolony przez wąwóz miejscowej rzeki: trzeba było spróbować zejście na rozciągniętej liny podczas Koronis był ubrany w zharonepronitsaemy garnitur, niósł aparat oddechowy i specjalnego sprzętu wspinaczkowego.

Nawet gdyby to było możliwe, aby nie znaleźć organizmy naukowiec na dnie krateru, zbierając próbki gleby nadal będzie sukcesem.

Sprzęt ten miał być produkowany na zlecenie kevlaru, inaczej byłoby oplavilos od intensywnego ciepła.

„Miałem nawet zatrudnić specjalną kaskadera, który zaczyna Hollywood rzuca mu podpalić do mnie, a ja nie panikować, gdy płomienie wokół mnie” - powiedział Koronis. Według niego, wokół krateru jest otwarty, czasami przechodzi motocykli lub samochodów ciężarowych, czasem przychodzą i turyści.

Ich uczucia podczas schodzenia do naukowców krater w porównaniu z byciem na innej planecie. A fakt, że stale musiał monitorować aparaty oddechowe, stan liny, videografią, nie pozostawia czasu na bój się go.

„Nazwałbym to ogień Coliseum: bez względu na to, gdzie spojrzał, wszystkie tysiące płomyki.

Dźwięk podobny do ryku silnika odrzutowego, potężny, uciążliwy odgłos spalania gazu. I nie ma dymu „- powiedział bohater.

Nawet gdyby to było możliwe, aby nie znaleźć organizmy naukowiec na dnie krateru, zbierając próbki gleby nadal będzie sukcesem. Ale Koronis szczęście.

Udało mu się znaleźć bakterie, które żyją na dnie krateru i czuje się świetnie przy wysokich temperaturach.

Wideo: W pomiarze temperatury krateru sabancaya (news)

Zaskoczeniem był fakt, że bakterie te nie znajdują się w dowolnym miejscu na powierzchni Ziemi i czuje się świetnie życie w małym ekosystemie na dnie krateru świecące. Odkrycie takich form życia jest bardzo ważne z punktu widzenia astrobiologią, ponieważ na wielu planet spoza układu słonecznego naszych warunkach przypominać piekło krater w Turkmenistanie.

Według Koronis, rozmawiać z mieszkańcami nieco zmienił swoje poglądy na temat historii krateru. „Od miejscowych geologów Turkmenistanu, słyszałem, że awaria nie nastąpiła w 1971 roku, a drugi w 1960 roku i pozostał nepodozhzhennym do 1980 roku. Trudno dostać się do prawdy, ale dowiedziałem się z wiarygodnych źródeł. Nie wiem, jak to było w rzeczywistości”- powiedział podróżnik.

Kolejna tajemnicza dziura w ziemi, przyciąga uwagę opinii publicznej i naukowców, okazało się niedawno w Yamal na pokładzie helikoptera lecącego do pobliskiego pola gazowego. Crater badał główny badacz w Instytucie Ziemi kriosfery, syberyjskiego oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk Marina Leybman z starszy badacz CCU YANAO „naukowy Centrum Badań Arktyki” Andrei Plechanow.

Według Leybman, powstawanie leja może być konsekwencją procesu termokras. Niektórzy geolodzy uważają, że najgłębsze jezioro na Półwyspie Jamał mógłby zostać utworzony w ten sposób. „Widząc, co się dzieje dzisiaj, widzę, że teoria może mieć głęboki sens” - mówi Leybman.