Meerkat - afrykańskie węże i skorpiony burze

W gorące, suche pustynie i półpustynie Afryki na południe od równika zamieszkanej przez ciekawych zwierząt - surykatki. Ojczyzna te małe ssaki są mangusta rodziny zwierząt, głównie Angola, RPA, Namibia, Botswana.

surykatki w organizmie jest lekko wydłużone, może wynosić od 25 do 35 cm. Ogon jest prawie tak długo, jak ciało, zdarza się, że dochodzi do 25 cm. Wszystkie te same nogi, krótkie i słabe, że nie daje zwierzętom szansę szybko biegać. Wełna krótki odcinek, z odcieniami szarości i żółte, z tyłu znajdują się prawie niewidoczne paski. Co najważniejsze, co jest gryzoń surykatki różnicą - jest wydłużony pysk z małymi uszami i oczami skierowanymi do przodu. U gryzoni, oczy bardziej ukierunkowane na boki łba. Mężczyźni i kobiety nie różnią się pod względem wielkości, oprócz tego, że mężczyźni wydają się być nieco mniej.

Ich głównym pożywieniem - różne owady. Można złapać jadu skorpiona, że ​​nie są one ważne, pająki polowanie wąż i jaszczurki. Owad uchwycić przednie łapy. Oni również są szybko potrząsając i drażni opierającą węża. Chwytając ją za szyję, a potem nie dać samego ukąszenia węża ma mowy. Brak wody na pustyni dla zwierząt nie jest straszna. Mają tyle płynu, który jest w produkcji.

Zwierzęta żywe kolonie od 15 do 63 osób. Cała kolonia jest grupą członków rodziny, kierowany przez kobietę. Zwierzęta są sposobem na życie zgodnie z ścisłej hierarchii. Podległych kobiety są bardziej mężczyźni i kobiety, a one - i młodszego pokolenia są bardzo małe młode. Wynika to z faktu, że przetrwanie rodziny zależy od tego, ile będzie głównych młodych kobiet.

Prowadzące siedzący tryb życia, surykatki ściśle pilnować granic swojego terytorium. I dla całej jego nieagresywne dyspozycji podczas ataków na ich własności można bronić i walczyć bardzo ostro.

Wewnątrz samej rodziny wszyscy jej członkowie pomagają sobie wzajemnie stałą pomoc - bez niej nie przetrwa. Każdy ma swoje obowiązki, nawet głównym samica nigdy nie siedzi bezczynnie. Ich dzień pracy zaczyna się wcześnie rano. Po pierwsze polowanie. Obronny i podjąć odpowiednie toalety, iść kopać dziurę. To zawód, oni poświęcają swój czas pozostały. Nora zwierzęta te są długie, rozgałęzione. Na trawiastych terenach surykatki nie żyją, więc luźne gleby często prysznica. Musimy zawsze wyposażyć i naprawić swoje domy. Ponadto, kopać dziury i rezerwy - zawsze niebezpieczeństwo obcej inwazji i zniszczenia. Albo czasami konieczne jest, aby przenieść się do nowego norek ze względu na dużą zaległości pasożytów.

Natomiast seniorzy są zajęte otwory kopania młodszy oglądasz bardzo młode młode. W zimne dni, a ich ciała wszyscy członkowie rodziny ogrzania do siebie, a na bardzo gorące dni po trudach spać w norach. W chłodnej pogody śpi przy wejściu, wygrzewając się w słońcu.

Rasa surykatki niemal stale. Nosi żeńskiego potomstwa 5, 7 szczeniąt mniej 55 dni. Cubs są bezradni do dwóch tygodni, dopóki nie otworzy oczy. Dwa miesiące żywią się mlekiem matki, ale z ceną wywoławczą dołkowego wyjdzie w wieku trzech tygodni. To miejsce, gdzie ich rodzeństwo dodany zmartwień i kłopotów. monitorują bezpieczeństwo młodszych, opiekować się nimi i grać.

Niebezpieczeństwo czai się surykatki na niemal każdym kroku. Podczas poszukiwania pożywienia może zaatakować duży wąż lub nawet czołgać prawo do otworu. W przypadku dużych ptaków drapieżnych, takich jak orły lub jastrzębie surykatek - najbardziej pożądanym Trophy tak śmierci wśród tych zwierząt - częstym zjawiskiem. Z powodu ciągłego zagrożenia ze strony ptaków drapieżnych surykatek żyjących zmuszony jeden w ciągu kilku godzin na służbie, wypatrując wrogów. Robią to w następujący sposób. „Wszystkie” wspina pobliski krzak lub drzewo baldachim wyższy i kolumny stojącej na tylnych nogach, ciągle rozgląda się. Jeśli zauważysz niebezpieczeństwo, emituje okrzyk ostrzegawczy, a wraz ze wszystkimi ukrywa się w otworze tak długo, jak drapieżnik nie jest poza domem.

W warunkach naturalnych surykatki żyją 3-5 lat. Ani ich futro, mięso lub wartość ekonomiczna nie jest, ale ci ludzie milczeć i przyjazne dla zwierząt w ogrodach zoologicznych. W niewoli mogą żyć do 12 lat. Odwiedzający utrzymywał się przez długi czas blisko wolierze z surykatki i ogląda z zainteresowaniem ich zachowanie. Ale to brzuch ciepłolubne wymagają specjalnego ogrzewania w niewoli. Zdarza się, że w krajach afrykańskich są przechowywane bezpośrednio w domach dla ochrony przed wężami.