Olbrzymie gryzonie starożytności stosowane frezy jak kły

Największy gryzoń kiedykolwiek żył na naszej planecie, może być używany jako jego siekacze wykorzystywać swoje kły współczesnych słoni. Do takich ekspertów zawarcia York University, badając kopalne szczątki zwierzęcia.

Giant gryzoń J. Monesi w reprezentacji artysty
(Vector James Gurney).

Josephoartigasia - gatunki zanikłe gryzoni starożytnych, ściśle związana ewolucyjnie świnek morskich. Żył w Ameryce Południowej około 3 milionów lat temu w epoce pliocenu, o tym samym czasie z pierwszych mamutów.

W tej chwili zwierzę jest największym gryzoniem kopalnych kiedykolwiek znaleziono. Ważący tonę, przypominał wielkością raczej, bawoły, niż ich nowoczesnych kuzynów. Skamieniałości stworzeń zostały odkryte w 2007 roku w Urugwaju.

Dr Philip Cox (Philip Cox) symulacje komputerowe wykorzystywane do oceny zdolności ukąszenia J. Monesi. Stwierdził on, że siła szczęk starożytnego gryzoni była bardzo wysoka (około 1400 Newtonów), pod tym względem można ją porównać do współczesnego tygrysa. Jednakże istnieją zęby przeznaczone do znacznie większych obciążeń.

Porównanie J. Monesi wielkości o wymiarach człowieka i gryzonia względem najbliższego dziennym - Pakarana Branickiego
(Ilustracja Andres Rinderknecht Ernesto Blanco).

"Doszliśmy do wniosku, że starożytni gryzonie wykorzystali swoje noże tridtsatisantimetrovye nie tylko na ukąszenia - mówi dr Cox. - Z ich pomocą, prawdopodobnie również kopać ziemię w poszukiwaniu pożywienia lub są chronione przed drapieżnikami, walcząc o terytorium i samic. Na ogół przy użyciu przednich zębów podobnie jak nowoczesne używają swoich kłów słoni",

Skamieniałości ogromnym wymarłego zwierzęcia
(Fot Andres Rinderknecht Ernesto Blanco).

Aby dowiedzieć się, naukowcy musieli zrobić wirtualną rekonstrukcję czaszki, na podstawie tomografii komputerowej skamieniałości J. Monesi. Następnie model poddano dalszej analizie w celu określenia metody inżynierii umożliwia napięcie, które może być wyświetlana złożony geometryczny bez odkształcenia.

Okazało się, że siekacze J. Monesi były w stanie wytrzymać siłę naciągu w ten 4165 Newtonów. Liczba ta jest około trzy razy większa niż szczęk współczesnych krokodyli.

Zwierzę ma bardzo silne siekacze, są zaznaczone na zielono (fig Philip COX).

Wideo: obudowa

Artykuł naukowy o możliwościach olbrzymiego gryzonia został opublikowany w Journal of Anatomy.

Cox Grupa zamierza kontynuować badanie szczątków w celu lepszego zrozumienia zachowania się zwierzęcia, jego dawnej nawyków żywieniowych i niszy ekologicznej.