Świstaki

Świstaki - rodzaj gryzoni wiewiórka rodziny, liczące 15 gatunków. Najbliżsi krewni są gophers i psy świstak łąka, bardziej odległe - białka i wiewiórki. Świstaki są przydzielane większy rozmiar wśród swoich krewnych, a wśród gryzoni w ogóle. Powszechnie znane ze swoich zdolności do drzemią ( „śpi jak kłoda”), ale wiele aspektów biologii pozostaje nieznany szeroka gama miłośników przyrody.

Himalayan Woodchucks (Marmota himalayana).

W ogóle, świstaki ciała jak wiewiórki i swistakow. Terete one ciało, stosunkowo krótkie nogi, a kopię długość nieco dłuższy niż przód. Ponieważ białka mają wspólnego i wygodny futra - gruby i długi, z kilkoma straży włosy i miękkie, ciepłe podszycie. Ale są też unikalne cechy strukturalne. świstaki Czaszka kilka raczej płaskie i szeroko rozstawione oczy czasami trochę przekrzywiona. Nos jest dość duża. Uszy są krótkie okrągłe, ledwo wystają z wełny. Ogon jest mniejsza niż tego białka, przy czym co Woodchucks nie jest płaska, lecz zaokrąglony przekrój poprzeczny i nie są objęte długich włosów. Wszystko to świadczy o sposób lądowych życia tych zwierząt. Ale tym, co sprawia, że ​​jest to możliwe do odróżnienia od innych gryzoni świstaka, nawet w dużej odległości - to wielkość. Nawet najmniejsze gatunków (świstaka świstak, świstaka) wynosi, co najmniej 23 kg, a osiągają długość 35-40 cm, a największa (step Himalayan Woodchucks) o wadze 8-10 kg i osiągnął długość 65-70 cm. powłoka wszystkich rodzajów protekcjonalnym, self-kolorowy lub kontrastującym kolorze brzucha, głowy, policzków. Kolor sierści u różnych gatunków żółto-szarej, srebrzystoszary, brązowy, czerwono-płowa, czarny może części ciała.

Świstaki żyją tylko na półkuli północnej, ale tutaj są rozłożone bardzo szeroko. Zwierzęta te występują w niemal wszystkich regionach stepowych i góry Eurazji i Ameryki Północnej. W północnej części ich siedlisk w miejscach graniczy z tundry i tajgi (na Syberii, w Górach Skalistych w Ameryce), na południu - na pustynie Azji Środkowej, w zachodniej części Eurazji siedlisk świstak przychodzi do Europy Zachodniej (Alpy), a na wschodzie sięga do wybrzeży Pacyfiku. I wszelkiego rodzaju świstaków można podzielić na dwie grupy: stepie i górskich. Zewnętrznie, między nimi nie istnieją zasadnicze różnice, siedlisk gatunków w każdej grupie mogą się pokrywać, ale widoki z różnych grup nigdy nie spotykają się ze sobą. Step świstak zamieszkujących rozległe bezdrzewne przestrzenie, wyraźnie preferując równiny, nie wytrzymała. Te zwierzęta nie lubią coś ogranicza ich zdaniem, jedynym wyjątkiem jest świstaka, które naprawdę nie kurczy osadza się na skraju lasu u podnóża. świstaki górskie, wręcz przeciwnie, zajmują szczytowego pas gór. Ale tutaj one uniknąć plantacji leśnych i jawnych steeps, preferując łąki alpejskie.

Tchórzliwy świstak (Marmota flaviventris) - typowe gatunki zamieszkujące górskie skały i kamieniste gruntowego.

Typowe mieszkanie świstak - dziura. Trochę zwierzę może konkurować z świstak w umiejętności kopania. zazwyczaj wyposażyć domy dwa rodzaje - zimą i latem. Burrows zimowe są stosunkowo krótkie i proste, ale bardzo głęboka (5-7 m), co taki wielki świstaków głębokości drzemią bez strachu przed zamarzaniem. Otwór lato nie jest tak głęboka, ale bardzo rozległy i rozgałęziony. Taki azyl może mieć maksymalnie 15 otnorkov, a ich fragmenty przedłużyć do 45-100 m! Ogromna masa ziemi, która emituje świstaki na powierzchni formy, podczas kopania przy wjeździe na górę (świstaka) wysokość 0,5-1 m i średnicy 6-18 m. Sama w sobie wzgórze dostarcza dogodnego platformy obserwacji i opalania. W formie step świstak pofałdowany teren i wpływają na skład flory (niektóre rośliny mogą rosnąć tylko w rzucony luźne gleby świstaków). Tak więc, te zwierzęta mają znaczący wpływ na środowisko. Należy zauważyć, że świstaki również bardzo czyste zwierzęta. Ich domy są utrzymane w idealnym porządku, nieustannie naprawy, odnawiania i oczyszczania ruchów. Snu i komora potomstwo Marmots wypolerowana do gładkości ścian, pokryte suchego trawy, a czasami z trawy korka zatyczki do zimy. Dla spravleniya naturalnymi potrzebami są specjalne latryny aparat, a jeśli nie są pasożytami nory, świstaki można kopać nowy.

Świstak żółtobrzuchy zbiera trawę za zorganizowanie dziur.

Wszystkie rodzaje świstaków - Zwierzęta kolonialnych. Żyją w parach, samiec i samica pozostaje wierny do siebie przez kilka lat. To monogamia jest rzadkością u gryzoni. Zazwyczaj z żywymi rodziców i niezamężne dzieci, więc praktycznie każda para jest cała rodzina. Kolonia składa się z kilku rodzin oddalone kilkadziesiąt lub kilkaset metrów od siebie. Wszyscy członkowie rodziny utrzymują przyjazne stosunki, młodzież często grał ze sobą i ze swoimi rodzicami, konflikty z sąsiadami w kolonii też rzadkość, ale obcy z innych miejsc świstaków gonił. Kolonia panuje duch wzajemnej pomocy, podczas karmienia i innych działań świstaki monitorować sytuację i obserwować otoczenie. Trzeba tylko pojawiają drapieżnika jako alarm dźwiękowy natychmiast być - przenikliwy gwizd jak „fiit-fiit”. Przez to dźwięk wszyscy członkowie kolonii natychmiast chowają się w norach, to ma większy wpływ na rodzaj zwierząt uciekających brata (wizja one opracowane lepiej niż słuchu). Trzeba powiedzieć, że świstaki z jednej strony wykazują dużą ostrożnością wrodzonej we wszystkich gryzoni (czasami graniczy na sianie paniki), z drugiej strony, te zwierzęta są bardziej rozwinięte niż inteligencja swistakow i wiewiórki. W miejscach, gdzie są one trochę zaniepokojony, widać cechy imponująco w swoim zachowaniu: groundhogs może stać się rozpadać w słońcu i zdrzemnąć, tylko od czasu do czasu spoglądając leniwie sąsiedztwo.

Step świstaka lub świstaka (Marmota bobak) opalania. Po przerobieniu tłuszcz zwierzęcy przed hibernacji i wygląda pulchny.

Chociaż ogólnie groundhogs osiadłych zwierząt, czasami mogą one być przenoszone na odległość dziesięciu kilometrów. Rozliczane młode zwierzęta w poszukiwaniu miejsca dla swoich norach, co najmniej - w przypadku całych kolonii Norn miasto śmierci (na przykład w przypadku powodzi, orka). Wszystkie świstaki charakteryzuje działalności sezonowej. W lecie pomnożyć i gromadzą zapasy tłuszczu na zimę i drzemią. Powiedzenie „śpi jak kłoda” bardzo dokładnie opisuje zachowanie tych zwierząt. Marmot hibernacji - najdłuższy w świecie zwierząt. W zależności od lokalnych warunków klimatycznych, może trwać od 5-6 do 9 miesięcy w roku, we śnie świstaki spędzają 70% swojego życia! Podczas hibernacji impulsów świstaka spowalnia do kilku uderzeń na minutę, temperaturę ciała spada do 4-8 ° C i obudzić go w tym samym czasie nie może być w zwykły sposób. Impulsem do przebudzenia wyższej temperaturze otoczenia, ale również ze świstaków pewnego czasu nieaktywnego i spojrzeć senny. Groundhogs sen jest nie tylko długa i trudna, ale słodki, mogą mówić przez nos i chrapie podczas snu. Drzemią te zwierzęta razem: wszyscy członkowie rodziny, a czasami cała kolonia spać w tej samej komórce, zdarza się, że w dwóch rzędach na siebie.

Co ciekawe, w naturze tych zwierząt nie zareagował do tymczasowego ocieplenia, więc roztopów zimowe nie są w stanie doprowadzić je do rytmu snu. Być może wynika to z faktu, że świstaki spać w głębokich otworów, więc tylko odpowiedzi na uporczywe długiego ogrzewania gleby i powietrza w głębi otworu. Ta cecha stare używane do przewidywania pogody i pory siewu, na jego podstawie w Stanach Zjednoczonych powstało święto - Dzień świstaka. Świętuj go co roku w dniu 2 lutego, Dzień świstaka norach ciągnąć i „określona”, widzi swój cień, czy nie. Jeśli dzień jest słoneczny, Świstaka „kiedy zobaczył cień”, ukrywając się w otworze, a ma to być 6 więcej tygodni zimy. Jeśli dzień jest pochmurny, świstak cienie „nie widzi”, co oznacza nadejście wiosny. Naturalnie, ten rytuał nie ma nic wspólnego z prawami natury, a nie prawdziwe informacje nie mogą być przechowywane. W rzeczywistości, w sercu tradycji chrześcijańskiej to święto Streteniya (kalendarz gregoriański), który jest nie tylko w USA, ale także w Europie od dawna reprezentowane nadejście wiosny. Udomowione świstaki, który jest używany w ceremonii, żyją w sztucznymi domów, więc ich zachowanie nie ma nic wspólnego z pogodą.

Wideo: Marmot. Dziki Stepnyak. dzika Planeta

Świstaka Phila siedzi na plecach jego opiekuna, John Griffiths w Punxsutawney (Pensylwania). To miasto uważane jest za miejsce narodzin Święto Świstaka tradycji utrzymuje się w 1887 roku, pod nazwą Phila są meteorolodzy świstak Punxsutawney.

Wideo: Strona świstak w Kazachstanie

Spędzać tyle czasu w stanie hibernacji, świstaki muszą duże rezerwy składników odżywczych. Zwierzęta składować je w postaci tłuszczu, którego ciężar wchodzą może wynosić 20-25% całkowitej masy ciała. Praktycznie całe lato - to tuczu i przygotowanie do hibernacji. W dniu zwierzę może jeść do 250 g pokarmu. Świstaki jeść różnorodne pokarmy roślinne: świeżej trawy, pąki, kłącza, bulwy, kwiaty - w ich dieta składa się do setek gatunków roślin. Jednak w każdym okresie, zwierzęta te wykazują większą selektywność, na przykład, sprężyna jeść niemal wyłącznie podziemne części roślin. W przeciwieństwie do innych gryzoni, groundhogs są całkowicie obojętne dla nasion i ziaren, nawet podczas jedzenia tych części, nie są trawione i pozostawić odchody nienaruszone. Ale świstak trawą często jeść poczwarki mrówek, szarańcza, koniki polne, gąsienice, ślimaki, zapewniając im niezbędną ilość białka. nawet mięso można jeść tych zwierząt w niewoli (w tym ich rodzin), ale drapieżnictwo i kanibalizm, to raczej nie.

W porównaniu do innych gryzoni, groundhogs nie są płodne. rozmnażać się one raz w roku, hodowla sezon występuje zaraz po przebudzeniu i współpracujące występuje w otworach przed wydaniem świstaków na powierzchni. Oraz w powiązaniu zaangażowany jedynie 13-80% kobiet. W różnych miejscach odbywa się w marcu i kwietniu. Ciąża trwa 30-35 dni. Samice niedźwiedzie od 1-3 do 4-5 młode i karmić je doić około 50 dni. Pierwszy trawa surchata rozpocząć próby w wieku 40 dni, ale pierwsze kilka miesięcy są silnie przywiązani do swoich rodziców, a nie usunięty z otworu. Dowiedziawszy się, aby ukryć się przed drapieżnikami, zaczynają prowadzić taki sam tryb życia jak dorośli, ale nadal żyją w otwór z rodzicami. Po osiągnięciu dojrzałości, wreszcie oddzielić i utworzyć nową rodzinę w oddzielnym otworem. Aby rozpocząć hodowlę w wieku 1-3 lat. W przyrodzie długość życia świstaków jest tylko 4-5 lat w niewoli 10-14.

Młoda zheltobryuhogo świstak z matką.

Wideo: Świstaki śmieszne krakersy hrumkayut! :)

Drapieżniki odgrywają ogromną rolę w życiu świstaków, ponieważ wrogowie tych zwierząt bardzo dużo. Są Hunted wilki, kojoty, lisy, tchórze stepowe, Cougars, rysie, koty Pallas', węże, orły, złote orły i inne ptaki drapieżne. Aby chronić swoje życie świstaki muszą stale mieć się na baczności, rosnące kolumny i rozglądając się po okolicy. Jedyną ucieczką przed niebezpieczeństwem jest głęboka dziura i wzajemne odpowiedniki, to sygnał ostrzegawczy. Szuka schronienia w norze, świstak w stanie uruchomić z prędkością do 16 km / h, podczas gdy normalnie poruszać tylko z prędkością 3 km / h. Jednocześnie złowionych zwierzę jest w stanie się oprzeć i może mocno gryźć z ich ostrymi siekaczami. Ponadto zagrożenie Woodchucks są pchły, kleszcze i nicienie (robaki), które, gdy ciężkie zakażenia upośledzone młody. Zwierzęta te mogą również chorują i „ludzkie” choroby: tularemia, wścieklizna, gorączka Rocky Mountain, zapalenie wątroby, miażdżycy.

Młody świstak (Marmota marmota) rozpoczął grę.

Ludzie zawsze traktowano to zwierzę z jakąś wrogością. Które tylko opłaty nie wykazują tych zwierząt. Oni nie lubią, bo jedzą dużo trawy (zabrać żywność z inwentarza), nora (często nie i złamać nogi konia), przenoszą choroby zakaźne. W rzeczywistości, ta szkoda jest znacznie przesadzone. Choć świstaki i jeść trawę, ale nie jedzą zboża, więc nie powodują szkody w uprawach. Świstak Burrows naprawdę kolidować z ruchem, ale również zwiększają żyzność gleby przez napowietrzanie, rozluźnienie gleby i nawożenie swoich odchodach. Chociaż groundhogs i mogą być nosicielami chorób, ale nie osiedlić się w domach ludzi, a ich płodność nie sprzyja ognisk infekcji.

Ale jedna rzecz, dla której ludzie ceniony świstaki, zwrócił się przeciwko tych zwierząt. Cenione ze względu na smaczne mięsa i wysokiej jakości futra. Marmot mięso soczyste i tłuszcz, a waga zwierzęcia jest porównywalna do wagi królika, więc świstak zawsze polowano jako koczownicy i nowoczesnych miłośników myślistwa sportowego. Futro tych zwierząt ciepłych, raczej miękkie i piękne pomimo swojej skromnej kolorystyce. Marmots Hunt pomocą pistoletu, a zwłaszcza w prestiżowych rozpatrywanego polowania z ptaków drapieżnych, zwłaszcza Eagles.

Kobiet rzadko Vancouver świstaka (Marmota vancouverensis) o łydkę. W 2003 roku populacja tego gatunku zmniejszyła się do 30 osób, ale dzięki hodowli w niewoli wzrosła 10 razy.

Z powodu polowań komercyjnych i orki ziem dziewiczych liczba tych zwierząt została mocno zredukowana. Tak więc, na skraju wyginięcia jest Vancouver Island Marmot - wąski endemiczny, występuje tylko na wyspie Vancouver w Kanadzie, jest teraz jego populacja ma tylko 300 osobników. Nieco szerszy obszar świstak świstak (zachodnia Tien Shan), ale znajduje się na liście zagrożonych. Nawet step świstak lub świstak, który ma szeroki zakres, bardzo nieliczne w zachodniej części (na Ukrainie). Dość zamożnych mongolski i Skauci, co pozwoliło rybackiego i sportu polowania. W młodym wieku świstaki łatwo oswoić, a jego wrodzony „nepotyzm” przenosi się do nauczyciela i są bardzo przywiązani do osoby, troskliwy dla niego. Jednak większość gatunków hodowlanych w niewoli jest problematyczne tylko Skauci, które nie reprezentują rzadkość, hodowane dla badań medycznych. Pozostałe gatunki potrzebujące ochrony, więc podczas spotkania z świstaków nie należy ich zabić, przeszkadza lub zniszczyć dziurę, a potem przeraźliwy gwizd ich zawsze będzie ożywić góry i stepy.