Szary szczur lub Pasyuk (Rattus norvegicus)

Wideo: Chart Krysonysh Rat dość bezczelny

Szary szczura lub Pasyuk (Rattus norvegicus) jest jednym z największych przedstawicieli myszy: normalny długości korpusu - 17-28 cm (bez ogona), waga - 250-450 g (niektóre osoby ważyć więcej niż kg). Kolor szary młodych szczurów jedynie z wiekiem, warstwa może być części czerwonej i brązowej tonów. Od czasu do czasu pojawiają się czarne i inne kolory.





Oryginalny siedlisko - wschodniej Azji, ale w ostatnim stuleciu, szary szczur rozstrzygane praktycznie na całym świecie. W stanie jeść prawie żadnych produktów żywnościowych i surowców, ale wolą mączki mięsnej. Dzień zużywa 20-25 gramów pożywienia, bez jedzenia może żyć nie więcej niż 3-4 dni. Potrzebuje wody. W ras przyrody w miesiącach letnich (zarządzanie dać 2-3 lęgów w okresie letnim), w budynkach i jaskiniach - przez cały rok. W miocie wynosi od 1 do 20 (średnia 9) młodych ze starzeniem liczba samic szczurów wzrasta. Ciąża trwa około trzech tygodni, młode rodzą się nagie i ślepe. Osiągają one dojrzałość płciową w wieku dwóch miesięcy, ale zdecydowana większość (ponad 90%) kobiety przychodzą do rozrodu, nie wcześniej niż rok, a mężczyźni - nawet później. Ogólna długość życia - około trzech lat.





Naturalne populacje szczurów mają zwykle dość stabilnej populacji, a synantropijna (miejskie) podlega silnym wahaniom. Carry leptospiroza, tularemia, pseudotuberculosis, gorączka, gorączka po ukąszeniu szczur. Podczas ogniska zarazy miejskich szczura się tymczasowy zbiornik patogenu, ale na bazie naturalnych ognisk populacji zarazy szarości szczurów stosunkowo rzadko i są zazwyczaj niestabilne. Szary szczur (w laboratoriach forma albinos jest używany najczęściej) różni bystrość i wyjątkowa plastyczność zachowania, które stało się ulubionym przedmiotem badań. W ostatnich dziesięcioleciach, ręczne szare szczury są coraz częściej w modzie jako zwierzęta domowe.

Szczurze siekacze - uniwersalny samoostrzący ostrze narzędzia, które zwiększają żywotność. Zanim urządzenie nie może opierać się zarówno z drewna lub z tworzyw sztucznych lub metali miękkich Video: Szczury | Gryzuchy polupasyuk i nożem gęgot chłopców

I nagle, w pierwszej połowie XVIII wieku w Europie, w jednym mieście po drugim zaczęły się pojawiać różne Rat - znacznie większy, czerwono-szary kolor, śmiały, chytry, przebiegły. One wypierać lub nawet zabić czarne Aborygenów i szybko pomnożyć, zajęcia terytorium terytorium. Nie dali się ziarna i warzywa, ale o wiele bardziej skłonni do pożerać mięso, kiełbasa, boczek, jajka, zabijając kradzież kury, nowonarodzonych prosiąt i jagniąt. Przy okazji, nie wahaj się i ciało ludzkie: mogą zaatakować bez nadzoru dzieci lub głodzić go w twarz zmarłego (zwłaszcza podczas epidemii i innych katastrof, kiedy trupy często leżały na ulicach). A będąc w ślepy zaułek, szaleńczo rzucili się do stalkera, biorąc lot nie tylko koty, ale także ludzie: to było wtedy, że wiele krajów nie było wyrażenie „walka jak osaczone szczura”.

Skąd okropnych cudzoziemców, nikt nie wiedział, ale zauważono, że w każdym kraju, ich rozkład rozpoczyna się w miastach portowych. A kiedy w 1769 roku angielski przyrodnik John Berkenhaut wreszcie opisano nowy gatunek gryzoni wszystkich zasad systematyki biologicznej (tylko standaryzowane Carl Linnaeus), on, jak wielu innych, stwierdziła, że ​​kraj wszedł Pasyuk ze statków norweskich. Na tej podstawie, zwierzę nazwano Rattus norvegicus - «norweski szczur„.

Teraz, oczywiście, jasne, że Berkenhaut błędzie: pierwszy dowód na istnienie szarej szczura w Anglii odnosi się do roku 1728, kiedy nie istniały w Norwegii. Najprawdopodobniej Wyspy Brytyjskie Pasyuk pochodził z Danii. Jednak, aby nazwać „duński szczur” też nie ma powodu - jego ojczyzną, według współczesnych uczonych, jest zupełnie inna część świata: we wschodnich Chinach. A czas występowania tego gatunku należą do epoki lodowcowej. Nie, nie sądzę, że Pasyuk urodzony w lodzie. Wręcz przeciwnie - zlodowacenie nie osiągnął wschodnich Chinach. Tutaj, pomiędzy morzem, południowe góry, na Pustyni Zachodniej i stop lodowiec (dokładniej, leżący przed nim zimne stepy), była to mała wyspa z ciepłym i wilgotnym klimacie, który został utworzony i duże „niezwyciężony” gryzoni życiu do tej pory, jest zdolny do jedzenia czegokolwiek, ale wolę jeść mięso.

Przed porodem, samica buduje gniazdo ze słomy, osady, szmat, papieru lub innych materiałów włóknistych. Młode rodzą ślepy i nagi

Pasyuk zazwyczaj mieszkają w dużych grupach, czasami w koloniach, gorliwie bronić swojego terytorium przed obcymi rodową. Członkowie rodziny nie jego wielu wybitnych współpracowników „Portret”. I to nie jest zły pamięć - w rozwiązywaniu problemu na przejście labiryntu może pomieścić Pasyuk trudniejszą trasą niż człowiek w głowie. „Jego” i „oni” szczur wykrywa węchem: wszyscy członkowie kolonii - więzami krwi, stale wspiera fizycznego kontaktu ze sobą, ich zapach jest częstym składnikiem. Wszystko inne nie ma znaczenia, czy Pasyuk trzymać na macie, resztę outgroup, a następnie zwolniony do krewnych, oni rozerwać go na strzępy, wyczuwając dziwny zapach. Nie trzeba dodawać, że taki sam los czeka ten obcy.

W grupie gwałtownych starć również nie należą do rzadkości, chociaż zgonów prawie nigdy nie zdarza. Nawiasem mówiąc, walczą stymuluje sama natura: w Pasyukov mężczyzna ma ciekawy mechanizm fizjologiczny - po każdej udanej walki krysak wygranej trochę rośnie i przybiera na wadze (Pasyuk w zasadzie w stanie rozwijać się przez całe życie). I dlatego, że wynik walki zależy przede wszystkim od stosunku wielkości mężczyzn, najbardziej udane znęcających rosną tak długo, jak nie tlumaczy chcąc zmierzyć swoje siły z nimi. Takie LM i stają się dominujące i szczury ojców większość w grupie.

Aby poradzić sobie z szczura może nie każdy kot. Są Flecista zawsze były wysoko cenione przez ludzi, ale nawet dla tych doświadczonych myśliwych wydobywających dorosłych Pasyukov - rzadki sukces

rozprzestrzeniać się one na całym świecie rozpoczęła się wraz z topnieniem lodowca gdzie granice szczurów „rezerwy” na wschodnich Chinach zaczęły się poruszać od siebie i gryzoni otworzyło nowe terytorium. Przez długi czas z powodu przywiązania do wody, przenieśli się bardzo powoli przez 13 tysięcy lat chodzących ekspansję zwierząt dostał tylko na Ałtaju, Transbaikalia i Primorye. W tych miejscach (i na Sachalinie, South Kuriles iw Japonii) nadal żyje podgatunek Rattus norvegicus caraco - Aborygenów Aborygenów postać szarego szczura.

Ale to wszystko się zmieniło, gdy rzek i mórz popłynął statków zbudowanych przez ludzi. Nieśli zboże, olej, garbowane skóry, zapasy żywności dla załogi ... i szczury. Przez czas Pasyuk już dobrze przystosowane do życia w domach i stodół osoby, a następnie łatwo wszedł na pokład. Na przełomie naszej ery był szary szczur w Indiach, do średniowiecza, opanował porty Zatoki Perskiej, Morza Czerwonego, w Afryce Wschodniej. I po Vasco da Gama znalazł drogę morską do Indii, był podbój Europy u szczurów tylko kwestią czasu. Na czas ich jednostek zaliczek były skoncentrowane tylko w miastach portowych, na początku XVIII wieku, aby przejść do decydującej ofensywy. I tu na przełomie XVIII- XIX w Pasyuk stać się dominującym gatunkiem we wszystkich krajach europejskich.

W poszukiwaniu problemów żywnościowych Pasyuk wykazują niezwykłą pomysłowość. Aby wyjąć jedzenie z szklanych słoików - prostego zadania zrzutu. Najważniejsze - aby zbudować piramidę żądanej wysokości Video: Szczury | Łączące dwie paczki (godziny) próbki szyfr

Jednak ten zysk jest dość arbitralna: w większości miejsc szczur nie osadzają się na całym terytorium, i przechowywać w pobliżu osoby. I tylko w obszarach o ciepłym klimacie (np na Kaukazie) gryzonie czasem powrotu do natury, tworząc dzielnice-kolonia nad brzegami zbiorników wodnych. W naszym regionie istnieją takie kolonie w trybie miejscowościach wypoczynkowych - są zamieszkane tylko w ciepłej części roku, szczury zimowych wejść do zamieszkania przez ludzi. Nie bój się one na zimno, a niezdolność do karmić się: gdzie jedzenie jest wystarczająco Pasyuk spokojnie niesie najcięższe mrozy. Na szczurach mięsnych wielokrotnie znaleziono w zamrażarce: żyli w mrożonych tusz, jeść jeden mięsa, a żyły puszystej samica buduje gniazdo i rodzą swoje młode - przy -18 stopniach!

Jest oczywiste, że zwierzę jest w stanie przetrwać w takich warunkach łatwo opanowanie siedlisko miejskich. Jednak Pasyuk niewygodne na wysokości: po 8 - 9 pięter, nie są one zazwyczaj znaleźć. (W związku z tym, w niektórych miastach, oni zdobyli się na wyższych piętrach zostały zachowane populacje czarnych szczurów). Ale piwnice i wszelkie komunikacja - od linii metra do kabli elektrycznych - dla nich rodowity elementem. Ze względu na swoje pragnienie wody, wybrali i dreny, które nie żyją ponad wszelkimi gryzoni miejskich. Wszelkiego rodzaju kampanii eksterminacji Pasyukov pozwalają co najwyżej tymczasowo ograniczyć ich liczbę lub krótko odzyskać określonym terytorium.

W 1981 roku angielski paleontolog i popularyzator Dougal Dixon opublikował książkę „Po człowieku”, których akcja ludzie zniszczyli wszystkie żadnych dużych zwierząt, a potem zniknął na własną rękę. Zachowane fauna zaczął wypełniać wolne niszę, szybko rozwijającej się i tworząc dziwaczne kształty. W szczególności, najbardziej wszechstronne, popularne i skuteczne drapieżnik świata Dickson był wilk-jak istota - bezpośrednim potomkiem szarego szczura. Patrząc na to dzisiaj, to nie jest trudne do uwierzenia.

Wideo: martwe szczury nagłówek {} cud faunę

Szary szczur, albo Pasyuk - Rattus norvegicus
typ - STRUNOWCE
klasa - ssaki
oddział - gryzonie
rodzina - myszy (Muridae)
podrodzina - myszy (myszy)