Najstarszych gadów - trzy oczy jaszczurki tuatara, tuatara lub (sphenodon punctatus)

Najstarsza gad, zachowana w czasie dinozaurów - trzy oczy jaszczurki hatteria, hatteria lub (łac. Sphenodon punctatus) - gatunków, gady klyuvogolovyh zamówienia.

Dla niewtajemniczonych osoby Tuatara (Sphenodon punctatus) - tylko duże, imponujące wyglądających jaszczurki. I rzeczywiście - w tym zwierzęciu zielonkawo szary łuszcząca się skóra, krótkie, silne nogi z pazurami, grzebień na grzbiecie, składający się z płaskich trójkątnych skalach, jak AGAM i legwany (Local tuatara nazwa - tuatara - pochodzi od słowa Maori dla „szorstki”), a długi ogon.

Jednak tuatara nie jest jaszczurka. Zwłaszcza jego struktura jest tak niezwykłe, że założyli specjalną jednostkę w klasie gadów - Rhynchocephalia, co oznacza „klyuvogolovye” (z greckiego „rinhos - dziób” i „-” Kefalinia head- odniesienie do krzywej dół Premaxillaries).

Jednak to nie zdarzyło się raz. W 1831 roku, znany zoolog Gray, tylko z czaszki zwierzęcia, dał mu nazwę Sphenodon. Po 11 latach w ręku był integralną kopia tuatara, który opisał, jak inne gady, nadając mu nazwę Hatteria punctata i przypisywanie jaszczurki z rodziny Agams. Dopiero po 30 latach okazało się, że Grey Sphenodon i Hatteria - to samo. Ale jeszcze wcześniej, w 1867 roku wykazano, że jaszczurki Tuatara podobieństwo do czysto zewnętrznej i wewnętrznej struktury (w pierwszej kolejności - struktura czaszki) tuatara stoi całkiem samotnie wśród wszystkich współczesnych gadów.

I wtedy okazało się, że tuatara mieszka dzisiaj tylko na wyspach Nowej Zelandii - „żywą skamielinę”, ostatni z niegdyś powszechne grupy gadów, który żył w Azji, Afryce, Ameryce Północnej, a nawet w Europie. Ale wszystko inne klyuvogolovye wyginął na początku okresu jurajskiego, a tuatara udało się przetrwać przez prawie 200 milionów lat. To zadziwiające, jak niewiele się zmieniło w tej ogromnej ilości czasu jego struktury, a jaszczurki i węże osiągnęły taką zmianę.

Bardzo ciekawym elementem tuatara - obecność ciemieniowej (lub trzeci) oka jest umieszczony na górnej części głowy między dwoma prawdziwymi oczami *. Jego funkcja nie została jeszcze wyjaśniona. To ciało ma soczewki i siatkówki zakończeń nerwowych, ale brakuje mięśni oraz wszelkie adaptacje, aby pomieścić lub skupić. W tuatara dziecka, tylko wykluł się z jaja, oko ciemieniowe widać dość wyraźnie - jako samo miejscu, otoczony skalach, które są rozmieszczone jak płatki kwiatu. Z biegiem czasu, „trzecie oko” jest porośnięta skalach, a dorosły tuatara nie jest już widoczne. Eksperymenty wykazały, że tuatara zobaczyć oko nie może, ale jest wrażliwy na światło i ciepło, co pomaga regulować temperaturę ciała zwierzęcia, czasu dozowania w słońcu i w cieniu.

Jak wykopów, nie tak dawno temu w tuatara obfitował na głównych wysp Nowej Zelandii - Północ i Południe. Ale plemion maoryskich, którzy osiedlili się w tych miejscach, w XIV w., Tuatara zniszczył niemal całkowicie. Ważną rolę odgrywa w tym przyszła razem z ludźmi, psów i szczurów. Jednak niektórzy naukowcy uważają, że tuatara została utracona z powodu zmian warunków klimatycznych i środowiskowych. Aż do 1870 roku poznała na Wyspie Północnej, ale na początku XX wieku. Pozostał tylko na 20 małych wysp, z których 3 są w Cieśninie Cooka, a reszta - w północno-wschodnim wybrzeżu Wyspy Północnej.

Zobacz wyspy te ponure - Fog owiane o skalistym wybrzeżu połamanymi zimno ołowianych fal. Uboga roślinność cierpiała od owiec, kóz, świń i innych zwierząt dzikich. Teraz z wysp, które zostały zachowane populację tuatara, wzięli każdy świń, psów i kotów, gryzoni zniszczonych. Wszystkie te zwierzęta były stosowane tuatara wielkie szkody przez jedzenie ich jaja i młode. Zwierząt kręgowych na wyspach były tylko gady i ptaki morskie, liczne kolonie ubraniowy ich tutaj.

Wideo: Gutter lub tuatara (. Łaciński Sphenodon punctatus)

Dorosłe samce hatteria osiąga długość (łącznie z ogonem) i 65 cm waży około 1 kg. Kobiety są mniejsze i prawie dwa razy tak proste. Te gady żywią się owadami, pająkami, dżdżownice i ślimaki. Jak woda, często przez długi czas leżeć w nim pływać i dobrze. Ale złe Uruchamia tuatara.

Tuatara - nocny zwierząt, w odróżnieniu od wielu innych gadów, jest aktywna w stosunkowo niskich temperaturach - 6^o...+8^oC - jest to jeden z ciekawszych cech jego biologii. Wszystkie procesy życiowe są spowolnione w tuatara, metabolizm jest niski. Pomiędzy dwoma oddechami zwykle trwa około 7 sekund, ale tuatara może pozostać przy życiu, bez oddania ani jednego wdychania przez jedną godzinę.

Zima - od połowy marca do połowy sierpnia - tuatara prowadzone w otworach, wchodzących w głęboki sen. Sprężyna samice specjalne kopanie małe otwory, które za pośrednictwem sprzęgła i usta przenoszone zniesienia jaj od 8-15, z których każdy ma średnicę około 3 cm i jest zamknięty w miękkiej powłoki. Na szczycie muru pokryte gleby, trawy, liści lub mchem. Okres inkubacji trwa około 15 miesięcy, czyli znacznie dłużej niż w przypadku innych gadów.

Tuatara rośnie powoli i osiąga dojrzałość płciową nie wcześniej niż 20 lat. Dlatego można założyć, że jest to jeden z wybitnych długowieczności świata zwierzęcego. Jest możliwe, że wiek niektórych mężczyzn przekraczająca 100 lat.

Im bardziej znany jest zwierzę? Tuatara - jeden z nielicznych gadów, które mają prawdziwy głos. Jego smutne chrapliwe okrzyki słychać w nocy lub w mglisty kiedy to przeszkadza nikomu.

Kolejny niesamowity cechą tuatara - jej współżycie z szarymi petrels, którego gniazdo na wyspach w norach wykopanych własny. Tuatara są często rozstrzygane w tych norach, pomimo obecności ptaków tam, a czasami, jak widać, rujnując ich gniazda - sądząc po wynikach z kurcząt otkusannymi głowach. Tak, że ta okolica nie wydaje się dostarczać Petrels wielką radość, chociaż zwykle ptaki i gady współistnieć dość spokojnie - Tuatara preferuje inną zdobycz na których poszukiwanie jest wysyłany w nocy i we dnie Burzyki migrują do morza dla ryb. Gdy ptaki migrować Tuatara się w stanie uśpienia.

Łączna liczba żywych tuatara jest obecnie około 100 000 osób. Największa kolonia znajduje się na Stephens Island w cieśninie Cooka - gdzie na powierzchni 3 km² 50000 tuatara mieszka - średnio 480 osób na 1 ha. Na niewielkim obszarze - mniej niż 10 ha - populacja wyspy tuatara nie przekracza 5.000 jednostek. Rząd Nowej Zelandii od dawna uznaje wartość niesamowite gadów nauki, a na wyspach od prawie 100 lat, istnieje ścisły reżim rezerwowy. Odwiedzić je tylko ze specjalnym pozwoleniem i naruszających ustalone ścisłej odpowiedzialności. Ponadto tuatara powodzeniem hodowane w zoo w Sydney w Australii.

Wideo: najstarszych gadów NA ŚWIECIE

Tuatara nie jedzą, a ich skóra nie ma zapotrzebowania rynku. Żyją na wyspach, gdzie nie ma ludzi, nie ma drapieżników, i są dobrze dostosowane do istniejących warunków tam. Tak więc, jak widać, przetrwanie tych unikatowych gadów obecnie nie ma zagrożenia. Mogą one spokojnie podczas nieobecności ich dzień na odludnej wyspie w radości biologii, która między innymi, próbuje dowiedzieć się przyczyny, że tuatara nie zniknął w tamtych czasach, gdy wszyscy jej krewni zginęli.

Może powinniśmy uczyć się od ludzi z Nowej Zelandii i tym podobne powinna być ochrona jego zasobów naturalnych. Gerald Durrell napisał: „zadać Nowozelandczyk dlaczego one strzec rynny. A oni, że twoje pytanie jest po prostu niewłaściwe i powiedzieć, że, po pierwsze, jest to jedyna w swoim rodzaju bytu, a po drugie, nie obojętny, zoologów, a po trzecie, jeśli zniknie, zostanie stracona na zawsze. " Można sobie wyobrazić odpowiedź obywatela rosyjskiego na pytanie, dlaczego strażnik, powiedzmy, Kaukaski Pietruszka Frog? Więc nie mogę. Może właśnie dlatego, a nie żyć w Nowej Zelandii?

Ten gomeozavra kopalnych - jak zwierzę tuatara który żył 140 mln lat temu w ramach naszej planecie, która dziś stała się Europa

Tuatara jest zagrożonych widoki reliktowych i przechowywane przez prawo, w niewoli zawierają one tylko kilka ogrodów zoologicznych.

Do roku 1989 sądzono, że był tylko jeden gatunek gadów jednak, profesor na University of Victoria (Wellington) Charles Doherty odkrył, że w rzeczywistości istnieją dwa - Tuatara (Sphenodon punctatus) A tuatara Brat Island (Sphenodon guntheri).