Konie arabskie. Zawartość koni pełnej krwi

Spis treści artykułu

• 1. Historia rasy
• 2. Wygląd koni arabskich
• 3. Cechy charakterystyczne nieodłącznym rasy arabskiej
• 4. Wykorzystanie koni arabskich

Konie arabskie - najpopularniejszy czystej krwi konie świata. Rasy arabskiej - najstarszy koni jazdy. Jak zachować te konie? 
Rasa została uznana ze względu na wytrzymałość, atrakcyjność wizualną i wysoką wydajność.

Historia rasy

Hodować konie arabskie plemiona Beduinów przyniósł koczownicze na Półwyspie Arabskim. Konie, które mają podobieństw z arabskim, znane są już od 2500 lat wstecz.

W osobnej rasy nie zostały jeszcze odzyskane, ale mają cechy, które odróżniają je od innych koni: suchość ciała, małego wzrostu i wysoko uniesionym ogonem. Nieznaczny wzrost organizmu i suchości są wspólne dla wszystkich koni żyjących w obszarach suchych i dobrze rozwinięte podstawy ogona, przez który wydaje się być zwiększona, to szczególne orientalne ras koni, mianowicie akhal tekiński. Oznacza to, że konie arabskie i Akhal-teke mają wspólne korzenie.

Ze względu na specyfikę rozwoju życia koczowniczych Beduinów rasy koni arabskich wystąpił w izolacji.

Plemiona były często zwaśnionych z sąsiednimi narodami i między sobą, więc żołnierz było ważne, aby nie stracić swojego konia. Trzymano je przywiązane pobliżu namiotów, a czasami likwidacji w samym namiocie. Miot sprzedaży koni było kategorycznie niemożliwe, to znaczy, przez długi czas koni arabskich, hodowane w czystości.

Rasa ta jest ceniony na równi z Thoroughbred i Akhal-teke jest uważana za naprawdę rasowy, czyli koń wyświetlane bez domieszki innych ras.

Końcowa formacja rasy koni arabskich miały miejsce w VII wieku. W tej chwili rasa miała cechy, poprzez które mogą być natychmiast odróżnić od innych ras. Stopniowo, koń zaczął podbijać świat. Przyczyniły się do popularności krucjat. Europejczycy doceniają korzyści płynące z tych wspaniałych koni. Silne i szybkie konie arabskie są bardzo wysoko cenione. Europejczycy podbili konie zostały zabrane i wykorzystane w działalności hodowlanej.

Przez wieki, Arabia, Tunezja, Egipt i Turcja dostarczane czystej krwi koni arabskich. Ale w tym samym czasie w Europie również hodowane tej rasy, znany dla dużych zwierząt gospodarskich w Polsce, Hiszpanii, Francji, Anglii, a potem do Stanów Zjednoczonych.

Konie te otrzymały dystrybucji na całym świecie i do dziś jest najbardziej hodowlanych gatunku na świecie.

Żywiec jest w znacznym stopniu zmniejszone po dwóch wojnach światowych, a także za pośrednictwem różnych konfliktów politycznych. Na przykład, w wyniku napięć politycznych pomiędzy Związkiem Radzieckim a Stanami Zjednoczonymi przez długi czas nie ma swobodnej wymiany ogierów. Z powodu tej niezgodności, różne kraje mają różne rodzaje koni są właściwe: w Australii i Stanach Zjednoczonych zostały rozcieńczone średnie, ale bardzo eleganckie konie, aw Europie Zachodniej - największe i najszybsze konie, o minimalnej wartości ich elegancję. Nowoczesne arabskie konie nie są wykorzystywane do celów gospodarczych, a ich wygląd jest wysoko cenione.

Wygląd konie arabskie

Cechy koni arabskiej wynosi w przypadku łabędziej szyi, moda zakrzywiony profil i duża czole.

Arabian koń wygląda ciało masywne i potężne. Wysokość w kłębie osiąga 140-157 cm. Zbudować je na sucho, dzięki czemu są łatwe, ale silny.

Głowa jest duża, stosunkowo wąski pysk, a szeroki czoło. Nozdrza są duże, mogą one pęcznieć, małe uszy. Szyja jest muskularna z pięknym zakrętu.

Grzbiet prosty, muskularny zad, nogi mocne i suche. korzeń ogon z tych koni jest zawsze podniesiona, wygięte w łuk, on silnie rozwija się w pełnym galopie. Podobnie jak wszystkie imigrantów z południa, arabskie konie krótkie włosy, jest jedwabista i gładka, więc doskonale podkreśla ulgę mięśni.

Kolor może być zmieniana, najczęściej szary, czerwony i kasztan, ale także Arabian koń może być szary pstrokaty, łaciaty albo kruki. W Europie od dłuższego czasu łaciaty kolor został uznany za małżeństwo, a zwłaszcza kolor uważany niegodziwy. W Stanach Zjednoczonych, konia, które odpowiadają przeżył, ale ich uprawa pozostaje niska.

Cechy charakterystyczne rasy arabskiej

Konie arabskie hodowane w trudnych warunkach pustynnych, charakter hardy i szybki. Nowoczesne Konie arabskie są gorsze charakterystyki prędkości Thoroughbred rasy, ale ich nieodłączne cechy rentownej równowagi. Oni nie tylko szybko, ale też niezwykle trwałe: mogą codziennie do pokonania 100 kilometrów.

Ponadto skromny konie arabskie: mają dobre zdrowie, wysoka płodność i długowieczność (mogą żyć do 30 lat), a ponadto może tolerować upał i suszę.

konie arabskie mają „gorący” temperament, są one bardzo aktywne i mobilne. Jednocześnie są elastyczne, dobrze wyszkolonych i przejdź do kontaktu z właścicielem. Zepsuć postać konia jest trudna do złego traktowania.

Wykorzystanie koni arabskich

Dzięki dla wszystkich tych cech, arabskie konie są wykorzystywane w różnych konkursach. Mogą uczestniczyć w wielu dyscyplinach sportowych. Ponieważ ta rasa wysoką wydajność traci rasowy, to dla nich organizowane specjalne skoki, które nie różnią się w rozrywkę. Biorą też udział w seriach w skokach na odległość, bariery skoki, jazda sztuczka.

Ale przede wszystkim koni arabskich są wykorzystywane poza sportem, stały się one popularne w turystyce jeździeckiej, spacery, hipoterapia medyczne, nauki jazdy konnej. Często po prostu rodzą się jako zwierzęta domowe.

W naszym kraju, konie arabskie są najbardziej popularne, zastąpiły one rzadkie gatunki, złożone w treści.

Ale konie arabskie są wykorzystywane nie tylko dla rozrywki publiczności, z ich pomocą poprawić innych ras. Obsada krwi tej rasy, poprawia szybkość, zdrowie i zewnętrzne. Jest to na pewno powiedzieć, że krew koni arabskich uruchomiony w żyłach wszystkich ras, nawet w rasowy, American Saddlebred, Kłusak Orłowski, a także koni pociągowych.

Dzięki połączeniu wysokiej jakości koni arabskich, rasy jest uważana za wartościową i elita, ta sytuacja trwa już od wielu wieków. Mimo wielu koni arabskich, zawsze zajmują górną segmencie cenowym rynku. W Stanach Zjednoczonych w latach 80 tych koni jest aktywnie wykorzystywany jako narzędzie inwestycyjne, wraz ze sztuką. U szczytu popularności kosztem jednego konia osiągnęła 11 milionów dolarów.