Don konie rasy

Film: Ostatni Donchak

informacje historyczne

Losy Don i Don koni kozackich są nierozłączne. Don dawna słynie nie tylko z wielkich koni, ale wojowniczych ludzi. Słowo „kozak” oznaczało dzielnego jeźdźca, który mieszka naloty i wojnę, która nie jest związana z ziemi i domu.

Kolebka Don Kozaków była szeroka i niezamieszkały step z Woroneża i ujście Donu. Większość życia spędził Kozaków w kampaniach: szyvali „myśliwych” i pod przewodnictwem wodzów wykonane naloty na Krymie i Turcji.

W kampanii Kozak i jego koń mieszka w spartańskich warunkach. W ciągu jednego do dwóch miesięcy bez ognia, jedzenie raz raczej skromne jedzenie (proso i pokruszonych krakersów) dziennie i „konie nie wolno się śmiać.” Podczas przekraczania szeroką rzekę Kozacy wiązanej tratwy Reed, tratwę przywiązane do ogona końskiego, to umieścić broń i ubrania i gospodarstwa konia, niech pływać.

Don Kozacy udział we wszystkich wojnach prowadzonych przez Rosję w XVIII w. - W Szwecji, Turcji, Prus, Persji. W tych wojen było zajęte wiele łupów wojennych, w tym pięknych rumaków. Dla wszystkich kredytów w Wojnie Ojczyźnianej 1812 Don Kozacy otrzymał flagę św. Biorąc pod uwagę znaczenie militarne Don Kozaków, rząd trzymał go rozległy obszar ziemi jest obowiązany do służby w nieregularnej kawalerii. Kazak musiał zgłosić się do służby z koniem, bronią i jej formy. To sprzyja zamiłowanie do koni i przyczyniło się do kultywowania dobrej wojennej konia, na którym nie tylko sukces usługi, ale często życie rowerzysty w walce. Warhorse powinien posiadać takie cechy jak wytrzymałość, prostotę, sprawność i zwinność, zdolność pokonywania przeszkód naturalnych.

Stary koń Don

Do końca XVII wieku. Hodowla w Don rzeczywistości nie istnieje. Były konie miejscowych koczowników zwierzęcia został przywieziony do migrantów Don. Przez Don stepu w czasach starożytnych były koczownicze plemiona Sarmatów, Hunów, Awarów, Kumanów, Polovtsian z ich stad, z których ślady są do pewnego stopnia zachowanej w miejscowych koni. Ponadto, trudne warunki egzystencji przyczyniło się do doboru naturalnego. Konie, które wykazały wytrzymałość lub elastyczność w kampaniach w wyścigach wykorzystywanych jako materiał hodowlany.

Ogólność warunków i metod hodowlanych utworzonych pod koniec XVIII wieku. raczej jednolity rodzaj zwierząt, które otrzymały nazwę starego Don konia. Ten koń był elastyczny i zwinny, w pełnym galopie mógłby najfajniejsze rogi chętnie przeskoczyć naturalnych przeszkód. Max to było rzadkie, ale jest szeroki. Koń nepugliva odważnie wszedł do przeszkody. Hardy, niewymagających do karmienia i pielęgnacji, miała doskonałe zdrowie, był w stanie dokonać wielkich przemian. Z dobrej opieki regularnie pełnił do 20 lat. Stary koń Don dopasować konia wiertła rachunek.

Od drugiej połowy XVII wieku. na lewym brzegu z Donem rozpoczął intensywny rozwój prywatnej hodowli koni (nazwany Zadonskiy). Wykonana ich zmian do istniejącego typu Don hodowli koni

Don koń wyhodowany w stadzie treści. Wszystkie zwierzęta gospodarskie w roku, z wyjątkiem kilku zimowych miesięcy, był pod gołym niebem na pastwisku. Najlepszy czas w życiu stada były kwietniu i na początku maja. Step pokryty gwałtownych zioła pożywne. W lecie, po ciepła i wysychają wiatry stepowe wypalony. Szczególnie niebezpieczne w zimie dawna lodowaty gdy zwierzęta z powodu gęstej lodowej skorupie nie mógł tebenevat a czasem umierają w dużych ilościach. Tylko silni przetrwają wszystko, co było trochę słabszy, brutalnie zabrany przez dobór naturalny.

Wideo: Don colt godovichki k / z Zimovnikovsky

Nowy Don koń

Od XIX wieku. nad Donem, wraz ze starym Don konia jest nowy, ulepszony rasy. Początek niej położono najbogatszych wodzów stad MI. Płatow, Martynov i DI Ilovaisky. Są trzy główne poprawa stada i dały początek nowemu Don konia.

W latach 70-tych latach XVIII wieku. założył pierwszy kołek MI Płatow. Płatow położył pierwszy fundamenty Zadonsk hodowli koni, przy użyciu podstawowych elementów hodowli - selekcji i rekrutacji, jak również przy użyciu najlepszych parzeniem Karabach i perskie konie. Był następnie przez nowe ćwiekami zostały utworzone w Zadonye: w 1776 - PP Janov, w 1778 - AV Ilovaisky i IM Šeříková, 1790 - NV Ilovaisky i MM Kuznetsova, 1791 DE Kuteynikova, w 1795 - FN Polyakov aw 1796 - IF Kałasznikow.

W tych dużych obiektów w celu poprawy jakości lokalnych konie zaczęły się większe wykorzystanie reproduktorów przechwyconych w kampaniach wojskowych, głównie pochodzenia wschodniego. Od tego czasu można uznać, że zakończył się okres tzw hodowla starodonskoy konia, na którym udział koni ras orientalnych zaczęły powstawać Don rasy.

W przyszłości, w celu poprawy rasy Don stawała się coraz bardziej aktywne wykorzystanie rasowych i arabskich producentów. Hodowla stopniowo zaczynają przynosić pozytywne rezultaty. Przyszedł okres konsolidacji puli genowej, a w 1910 roku na wystawie krajowej w Rostov-on-Don Don hodowców wystawione dużą grupę podobnych koni Jazda oryginalnego koloru złoto-czerwone, one przyciągnęły uwagę specjalistów i ekspertów ocenili Dons jako skarb narodowy Rosji. Od tamtej pory Don koń otrzymał powszechnego uznania, został szeroko stosowane w armii i poprawy lokalnej populacji koni w różnych częściach imperium rosyjskiego.

Jednak historia miałaby go, plany rozwoju hodowli koni Zadonskiy nie doszło do skutku. Krwawy, rujnujące wojny domowej, z dużą sztywnością przetoczyła się wzdłuż Donu i na Północnym Kaukazie. Zabijanie ludzi i zwierzęta, został zniszczony przez strukturze gospodarczej południowej Rosji. Od wielu tysięcy stad nawet nie setki, ale konie jednostki. Losy większość tych koni i ich właścicieli, nigdy nie wiadomo, wiele zostało zniszczonych, zagubionych i utracone. Zadonskaya hodowla koni zniknął jak legendarnej Atlantydy. Na pierwszy rzut oka nie było takie skrawki, wydawało się, bez odzysku jest niemożliwe.

Przywrócenie hodowli koni na południu Rosji po wojnie domowej

Koń, który złożył Zadonskaya konia hodowli rosyjskiego społeczeństwa, jest już z powrotem w 1910 roku, był swego rodzaju zaskoczeniem. Nie wszyscy i nie od razu zorientował się, że nie było jej własny krajowy, oryginalna rasa koni wierzchowych w Rosji. Zazwyczaj, gdy mówimy o Don lub starodonskoy koń rozumie tylko miejsce urodzenia zwierzęcia: południe rosyjskie stepowe przestrzenie, który rozszerza się w miarę zbliżania się do rosyjskich granic państwowych na brzegach mórz Czarnego, Azowskiego i Kaspijskiego.

Po pierwszej wojny światowej i cywilnych wielu tysięcy koni w Don i na Północnym Kaukazie, tylko kilkaset koni poluodichavshih lewo, pochodzenie, który był w stanie odzyskać z wielkim trudem. Zadonskaya hodowla koń poniósł ogromne szkody, całą swoją drogę życia, stracił wykwalifikowany personel został zniszczony. Ale największym błędem byłoby sądzić, że praca z nowopowstałych ćwiekami wojskowych zaczynają od zera. Zbierz ogierów i klaczy, na marki, aby zidentyfikować ich właścicieli, gdzie pamięć, gdzie resztki dokumentów pomogły przywrócić ich pochodzenie i byłych właścicieli hodowców. Fakt ten jest przemilczane, nawet pisał o zagrożeniach związanych z udziałem starszych specjalistów. Ale ci ludzie, których nawet dzisiaj nie znamy nazwy, zapomnieć o swoich krzywd w celu przywrócenia i zachowania, co słusznie uznawany za narodowy skarb.

Byli oficerowie kawalerii hodowcy i pracujących w instytucjach i 20 listopada 1920 Urząd hodowli koni i hodowli koni w Don. Tak, i jest bezpośrednio zaangażowany w pracy hodowlanej wiedzę wykwalifikowanych specjalistów. Stadnina Koni im. Budennogo pracował przez kilka lat i byłego hodowcy koni "biały oficer" Ya.A.Lisitsky. Znał cenę Don rasy i odważnie bronił go podczas przeprawy szał.

Jednak już w 1935 roku stwierdzono, że rasa Don zostaje przywrócona. W pierwszym numerze magazynu "Hodowla koni" do roku 1936 w artykule "Święto wojskowych hodowli koni" SM Budionny napisał: "Szpilki wojskowe raz pierwszy w Unii biorą pod uwagę wartość naszych rodzimych ras, a zwłaszcza Don i zarządzana z resztkami 15 lat "Dons" kilkadziesiąt głów pobrane z części 1 Armia Konna, aby stworzyć potężny plemienną jądro Don i koni anglo-Don",

Wideo: Don hodować konie. Zoo 31. tłumaczenie na język migowy

Opis gatunków

wysokość - 160-168 cm

pasować: Głównie czerwony i brązowy, często ze złotym połyskiem.

powierzchowność: Średniej wielkości głowa z szerokim lbom- średniej długości sheya- silnego ciała o prostym grzbiecie i szerokiego owalu krupom- dość pochyłym bedra- prostych nogach z dobrze rozwiniętymi podplechyami i łydki, ale trochę kolana cielęcą (wyginać do wewnątrz poniżej nadgarstka), stawy skokowe szabla i Bezpośredni babki- krótki rzadki grzywę i ogon.

Wideo: Don granulki konie rasy wsi, 29 listopada 2013

noty: Na rasy Don wystarczająco dobry dla powierzchowności Stajnia: proste plecy i koniec babcia to typowe wady. Don koń głównie czerwony kombinezon. Ciche i niezawodne pracownicy są równie korzystne dla sankach i jazdy konnej i niezwykle wytrzymałe.